donderdag 9 december 2010

Dagscène


Een lichte rookring verhult het schilderij, de figuren herinneren onbeschaamd het verhaal van Casanova, de ontrouwe. Het grote witte bed onder die verleidingsscène is al opgemaakt na de daad, de vulgaire plooien gladgestreken. Niemand die nog kan zien wat in deze hotelkamer is gebeurd, en hijzelf is al klaar om opnieuw te vergeten.
Daar zit hij, terug aangekleed, schoenen aan, hemd nog niet helemaal dichtgeknoopt - alsof hij nog even wil nagenieten. Een brokje as valt van zijn sigaret op het deken, schroeit een minuscuul gaatje in de witte stof. Hij veegt, achteloos, neemt nog een trek.

Zij kleedt zich aan en weet dat hij weer weg zal gaan, tot ze elkaar opnieuw ontmoeten in die ene witte kamer. Straks gaat hij zonder haar terug naar zijn gezin.
Snel, zonder hem tijd te geven te protesteren, trekt ze nog een foto.
"Zodat ik je ook thuis kan herinneren", fluistert ze.