woensdag 25 augustus 2010

Dringende Oproep

Ja, zelfs in deze tijden van zomerse feesten, vrije tijd en vakantiewerk moet er ook aan onze minder fortuinlijke medemens worden gedacht - hebt ú overigens al gestort voor Pakistan?

In het kader van menslievendheid wil ik hierbij een dringende oproep doen aan de mammie van Julian: kom alsjeblieft terug naar huis! Uw zoontje mist u enorm, en in tijden van crisis en onheil is het voor hem niet makkelijk zonder moeder verder te moeten gaan.

Uw hart moet wel van steen zijn, als zijn oproep u niet beroert.
Speciaal voor u kweelt hij in de hoogste tonen van zijn kunnen en acteert hij de pannen van het dak - of dacht u dat hij het méénde, daar op 2:10 ?
Alsjeblieft, kom terug naar huis...



Mocht u nog twijfelen over de impact van uw vertrek, sta dan even stil bij het in deze tijden toch enigszins verontrustende eindbeeld.
Doe dat uw zoon niet aan!

dinsdag 10 augustus 2010

Vervloek de schoonheid

Dat schone lichaam
brandend naakt
op netvliezen, in gedachten
staat voor altijd
in dromen

onbeweeglijk zinderend
het druppelzweet ontkleedt
haar verder dan ze ooit
naakt zou zijn geweest
op zwoele zomernachten

men raakt haar met de ogen
met de handen, met de stem
zoekend naar de sporen
die dit lijf
dit blanke lichaam
zo plots hebben gestild

men smacht naar al die tijd
en naar vergetelheid
zijzelf weet al niet meer dan wat ze heeft gezien
toen men botte driften vierde op de tellen voor haar dood

ze leeft er niet meer voor
om haar vervloekte schoonheid
in schoonheid te verkennen

men kwijt haar alle schulden
op een verderfelijke manier