tag:blogger.com,1999:blog-742076778649170879.post7351786839533041644..comments2023-09-25T18:07:33.818+02:00Comments on Heil en Ergernis: Kunst, Part I: begrijpenLanderhttp://www.blogger.com/profile/10046349707760685769noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-742076778649170879.post-10422292085820750012009-12-12T12:32:01.802+01:002009-12-12T12:32:01.802+01:00True, true... En over esthetische werken: Ik besch...True, true... En over esthetische werken: Ik beschouw begrijpen als het begrijpen van een boodschap, niet als het begrijpen van emoties. Het begrijpen van emoties bedoel ik voelen. Je kan kunst ook voelen, zoals een Pollock. Een Rothko kan ik niet voelen, daar heb ik geen affiniteit mee, maar gij dan weer wel.<br />Daarom dat ik het onderscheid ook wilde maken tussen voelen en begrijpen. Voelen is nog veel subjectiever en heeft voor een groot deel te maken met het esthetische.<br /><br />En een kwartier voor een Pollock staan gapen was sowieso een slecht idee, als het MoMA een uur later sluit... Moeha.Landerhttps://www.blogger.com/profile/10046349707760685769noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-742076778649170879.post-44100161615674139502009-12-12T12:13:04.947+01:002009-12-12T12:13:04.947+01:00Elitair! Elitair!
Neenee, het zijn natuurlijk wel...Elitair! Elitair!<br /><br />Neenee, het zijn natuurlijk wel heel existentiele vragen die ge hier stelt. Hopelijk pleegt ge geen zelfmoord.<br />Ik denk - met Ivo's woorden en eigen gedachten in het achterhoofd - dat ge als artiest (wat ge dan ook doet, dichten of polkadansen) vertrekt vanuit een idee en ge da idee doorgeeft, op een manier dat het mensen aanspreekt en doet denken (alsde dan zuigt maakte ofwel iets 'all over the place' waar niemand iets aan heeft, behalve uw elitaire vriendjes, ofwel iets wa gwn oppervlakkig en ni diep is). tis zoeken naar een heel fijne lijn, een nuance tussen iets maken da ademt en open is, maar toch baadt in een zeker gevoel. maar ik denk da ge er u dan bij moet neerleggen da mensen rare wezens zijn en der mee kunnen doen wa ze willen. misschien waren wij wel de uitzonderingen op die vernissage, en heeft iedereen da ding wel "gesnapt" en wij gwn ni (denk daar maar eens over na!)<br /><br />dan blijft natuurlijk de vraag, die mij ook verscheurt, of ge een goed kunstenaar zijt alsde uw punt maakt, of alsde zo veel mogelijk punten maakt - hoe ver ze ook van uw oorspronkelijke bedoeling zaten. Kunde eigenlijk ooit weten of ge goed bezig zijt of niet?<br /><br />"Van één iets ben ik in ieder geval zeker: kunst is er - en opnieuw, het gaat hier nu niet om de esthetische werken - om het publiek te laten nadenken."<br />Daarnaast vind ik wel da louter 'esthetische' kunst u ook aant denken zet - daarom ni per se conceptueel, maar eerder emotioneel. alsde voor White Light staat begint uw kop ook te werken. ni van "wa betekent da" maar "hoe voelt da bij mij aan". ook over de vorm (waarom action painting? waarom strakke geometriek?) kunde een zin zoeken. dan stade daar een kwartier naar te gapen, om da op een andere manier te "begrijpen" in u op te nemen. maar ik begrijp u punt: het is vanuit de kunstenaars standpunt da ge moet zien of iets een boodschap heeft of ni.<br /><br />wa mij dan doe denken: hoe weet ge eigenlijk of iets louter esthetisch is of ni? alsde nu nog nooit van, bvb, pollock had gehoord, zou ge der dan ook geen onderwerpen achter kúnnen zoeken? wat ons alweer brengt bij: een kunstwerk gaat bij de toeschouwer een eigen leven leiden. daarmee dak dus vind da esthetische kunst u ook aant denken kan zetten (daarom ni bedoeld is om), aangezien theel erg subjectief is.Anonymousnoreply@blogger.com