De wilde avonturen van Pommeke

Iedereen in Vlaanderen kent ondertussen wel Jommeke, onze enigszins katholieke en zodoende buitensporig brave held. Hij is waarlijk een voorbeeld voor allen die van zins zijn de wereld te behoeden voor de nare gevolgen van Stoute Butlers, Problemen In Exotische Landen en (zeker niet vergeten) alle mogelijke Foute Wetenschappelijke Experimenten. We zouden immers niet graag ons hele leven met een slurf of een staart willen rondlopen.

Nee, bedankt Jommeke, bedankt Jef Nys.

Maar er zijn - net zoals in de Jommeke-strips - snoodaards die het slecht hebben gemunt op onze blonde redder. In 1994 en 1995 kwamen van een onbekende auteur twee albums op de markt van 'Pommeke':

Spannende verhalen waarin de protagonist Pommeke afrekent met de koningin van Onderland in de ene strip, met de drie heksen in de andere.


Dit deed de jongen op een wel zeer pornografische manier.
You go, Pommeke!

Mooie liedjes duren nooit lang, en al snel neemt Jef Nys het op voor de integriteit van zijn creatie - en waarschijnlijk ook voor de geldsom die met de auteursrechten gepaard gaat.
Het duurde even, maar op 11 oktober 2000 bevestigde het hof van beroep te Antwerpen de inbreuk op het auteursrecht, en de hoofdbeklaagde werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van acht dagen met uitstel, een geldboete én een morele schadevergoeding van ongeveer € 3800.
De schavuit heeft zich echter - vreemd genoeg - nooit bekendgemaakt, dus Jefke Nys moest het dan maar stellen met de geconfisqueerde strips, zonder schadevergoeding.

Goed, er is dus blijkbaar niemand echt gestraft geweest, behalve de handelaars die hun stock moesten inleveren en er geen cent voor terugkregen - maar zij hadden dan ook maar zo geen 'vieze boekskes' moeten proberen verkopen.
Jommeke is een braaf elfjarig jongetje en dat moet zo blijven, vindt Nys. Dat maakte hij ook duidelijk in zijn testament: geen wapens, geen seks, geen geweld, geen racisme, geen vuile woorden, etc...

Daar gaat een wenkbrauw omhoog.
Geen racisme, geen vuile woorden?

Jef Nys, met een behoedzame voorliefde voor het toenmalige Vlaams Blok, durfde wel eens zéér stereotype negers of Joden neer te zetten in zijn verhaaltjes. En wat die vuile woorden betreft: is Jef Nys 'De Straalvogel' vergeten?

In dit meeslepende verhaal bouwt Jommeke samen met Filiberke een vliegtuig, de straalvogel, en vertrekken ze op avontuur met een aap als piloot: Kokobanana.


Al snel loopt alles uit de hand en besprenkelt de aap onze twee helden met olie, waardoor hun hoofden helemaal zwart worden.

Als de ouders van Jommeke hun zoon met een verrekijker in de lucht gadeslaan blijkt mama Marie als de dood te zijn voor negers.


Iedereen zal wel akkoord gaan met een schrikreactie: haar zoon lijkt per slot van rekening niet meer in het vliegtuig te zitten.
Maar zo enorm schrikken omdat het negers zijn?

Later vraagt Flip Jommeke of deze zijn straalvogel zal afbreken. Iets wat hij beter niet had gedaan: Jommeke wordt kwaad op een wel heel onorthodoxe wijze.

Arme Flip.

In de vernieuwde 'Straalvogel' overigens, is het woord kapotneuken vervangen door vernietigen, maar wij weten het ondertussen al: Vlaanderens favoriete 'tsjeefke' kan er wat van.

Jef Nys, of ge nu dood zijt of niet, ge blijft een hypocriete idioot. Een beetje zoals Dick Bruna, maar laat dat iets voor een ander blogbericht zijn.