Wir wollen immer Sonne statt Reagan

Gelukkige verjaardag, meneer Beuys.

Als u in een andere maand zou geboren zijn had ik een langer bericht geschreven, maar mei is de maand waarin schoolse taken worden afgewerkt, analyses geschreven, examens voorbereid, stripverhalen bedacht, papers gemaakt... Welke ernstige student heeft dan nog tijd een noemenswaardig blogbericht te schrijven?
Als zelfs de gekke wereld van Joyce resoluut 'nee' zegt - laat u niet voorliegen, de schrijver van de blog is allesbehalve op vakantie en heeft evenveel werk als Yours Truly - wat kan ík dan anders doen dan u zelf aan het woord te laten?



Oh, ja, voor ik het vergeet: mocht u ooit uit de doden opstaan en mijn blog lezen, kan u onderstaande commercial dan eens uitleggen?



Akkoord, het geld ging naar Die Grünen, de groene partij in Duitsland, maar toch...

Desalniettemin ne gelukkige, meneer Beuys. Een zeer gelukkige.