Broer

Dezelfde woorden
zelfde zinnen
zelfs de vragen

En ik kan niets niets anders
dan luisteren en knikken
en pogen te herinneren
wat ik eerder zelf nog zei

geslagen verslagen
zal ik wonden likken
want ben ik het die het zei
- zij het dan indirect -
in ver vervlogen dagen
al wat hij nu zegt.

Zijn de zeges nederlagen
als de woorden zinnen vragen
(niet langer meer van mij
maar toch net zo gebekt)
terug worden geslagen?
Al mijn woorden
heeft hij gestolen.

Hij snoert mij wapent zich
met wat ooit mijn was.
En jammer, tegen spiegelglas
valt niet te riposteren.
Ik zal het nooit niet leren.
Zwijg, onnozelaar.